Öncelikle, eğer blogger şifremi tek seferde hatırlayabilsem daha fazla yazardım belki. İkinci olarak, şu anda kanuni olarak girip giremeyeceğimi bilmiyorum. Sahi açıldı mı blogger?
Havalar iğrenç bu ara. Twitter'da okuduğum hoş bir tespite göre: "Havalar böyle giderse bu sene Demet Akalın ve Sertaç Ortaç şarkı yapamayacaklar." Kışlıklarımı kaldırır kaldırmaz havaların bu denli soğuması Murphy'nin mi yoksa evrenin mi bana el hareketi çekme şeklidir artık karar veremiyorum. Neyse ki emektar hırkalarım her tişörtün üstüne tatlı bir kombine oluşturarak beni soğuktan korumakta. Ama bu havaların iğrenç görünmesini ve herkesin moralinin yerlerde olmasını etkilemiyor tabi. Herkesin umutsuz ve keyifsiz olmasının benim enerjimi düşürmesine izin vermemeye çalışsam da insanların neşeden yoksun kalpleri beni hasta ediyor.
Hepimiz birer küçük Robert Langdon olduk. Şifre, şifre, şifre. Bu sene sınava giren bütün arkadaşlarım için üzülürken sınava geçen sene girdiğim için de mutluyum. İşte hayatla ilgili başka kaygılarım var. İnsandan insana, zamandan zamana nasıl değişiyor bunlar. Bazen bir şey için üzülmek, üzülecek şeyi daha fazla olan insanlara saygısızlık gibi geliyor. Bu ara ülkedeki 18 yaşındaki neredeyse herkes sisteme falan söverken Japonya'da millet aileleri için ağlıyor mesela. Gerçi böyle düşününce de yaşamak zor ya, neyse. Yaşamak zor.
Japonca öğrenmek isterken ki en büyük amacım animeleri altyazısız izlemekti. Geçen bir Japon filmi izledik ve "Desu" ve "Watashi" dışında pek bir şey anlamadım, bu da bir şey:D Züğürt tesellisi rulz bazen:)
Deliler gibi Spartacus ve Survivor izliyorum, durduramıyoruz. Neden bu kadar ilkelliğe sardım bu ara bilemiyorum ama sırf Nihat Doğan'ı izlemek için bütün cumartesi programlarının iptal edildiğine eminim:) Gerçi gönüllülerdeki Taner de hoş:)
İnsanın erken kalkması gereken günlerin gecesinde asla uykusu olmaması ve erken kalması gerekmeyen günlerde saat 7de ayağa dikilmesi aynı sebepten kaynaklanıyor olabilir mi acaba? İkiniz de tatlım değilsiniz bebeğim!
Facebook'uma bakınca her 10 Türk gencinden 8inin Türkçeyi bilmediğini çıkarıyorum. Bu da Türkçe olimpiyatlarındaki adamlara saygımı arttırıyor. Hakikaten zor dil vesselam. Bizim "Çinliler 7 yaşında kadar doğru düzgün kendi dilini konuşamıyormuş" şeklindeki şehir efsanemiz Çin'de "Türkler 19 yaşında bile kendi dilini pek konuşamıyormuş" şeklinde var mıdır acaba? Hayır varsa doğru yani, onu söyleyecektim.
Öpüldünüz. :*
0 yorum:
Yorum Gönder